هوش مصنوعی:
شاعر در این بیتها از عشق و محبت به یار خود سخن میگوید و تأکید میکند که زیبایی واقعی در نیکسیرتی و باطن فرد است، نه ظاهر. او از مخاطب میخواهد که به زشتیهایش خرده نگیرد و به نیکی بنگرد، چرا که ممکن است این همان چیزی باشد که دوست میخواهد.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در متن ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک ظرافتهای شعری و معنایی آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۴
یارم که نکویی همه باطلعت اوست
زنهار مگو که طالب روی نکوست
بر زشتی من عیب مکن نیک ببین
شاید که مراد دوست چنین دارد دوست
زنهار مگو که طالب روی نکوست
بر زشتی من عیب مکن نیک ببین
شاید که مراد دوست چنین دارد دوست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.