هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از عشق و زیبایی سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که عشق با هوشیاری آغاز می‌شود اما به نادانی و بیهوشی می‌رسد. همچنین، او توصیه می‌کند که در سختی‌ها از دوست ناامید نشویم و در آسانی‌ها به خود امید نبندیم.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاشقانه و فلسفی موجود در متن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد و نیاز به تجربه و بلوغ فکری بیشتری دارد.
شمارهٔ ۲۴
با تو هوس گلزار حیف است که در آن رخسار
با شمع شبستان به نه با گل بستانی
اول ورق حسن است هشیاری و دانایی
آخر سبق عشق است بیهوشی و نادانی
نومید نباید بود از دوست بدشواری
امید نباید داشت بر خویش در آسانی
با شمع شبستان به نه با گل بستانی
اول ورق حسن است هشیاری و دانایی
آخر سبق عشق است بیهوشی و نادانی
نومید نباید بود از دوست بدشواری
امید نباید داشت بر خویش در آسانی
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳ - برخاستی و کناره کردی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
