هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و انتظار برای معشوق سخن می‌گوید. او از رخسار زیبای معشوق و نگاه جذابش می‌نالد و از درد فراق و غم‌های عاشقی شکایت دارد. شاعر خود را سرگشته در دشت عشق و گرفتار تیر نگاه معشوق می‌داند و امیدوار است که معشوق به او نگاهی امیدوارکننده داشته باشد.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات شعری کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۲۴۲

حجاب از رخ فکن دلبر که زارم
مرا مگذار اندر انتظارم

بگیر از روی ماهت برقع ناز
که دور از نور رخسارت به نارم

یکی سرگشته ام در دشت عشقت
ز تیر یک نگاهت دلفگارم

چنارآسا فروزم آتش از دل
ز سوز محنت و اندوه یارم

به جای شهد نوشم زهر غم را
میان اهل عالم خوار و زارم

الا ای شوخ بی پروا نگاهی
به سوی من نما امیدوارم!

ندانم باعث جبر و جفایت
به طغرل چیست ای زیبا نگارم؟!
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.