هوش مصنوعی: این متن شعری است که از مفاهیم عرفانی و انتقادی بهره می‌برد. شاعر از کجی‌های دنیا و ناپایداری آن شکایت می‌کند و به دنبال حقیقت و راستی می‌گردد. او از ریا و زهد ظاهری خسته شده و به دنبال راهی برای رهایی از دردهای درونی است. در نهایت، شاعر به عشق و می‌خانه به عنوان پناهگاهی برای یافتن آرامش اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و انتقادی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به می‌خانه و مفاهیم مرتبط با آن ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر مناسب نباشد.

شمارهٔ ۷۷ - تتبع خواجه

زیر نه طاق فلک غیر کجی کار کجاست؟
راستی در خم این گنبد دوار کجاست؟

دلم از خانقه و زهد و ریایی بگرفت
راه میخانه کجا ساقی عیار کجاست؟

مسجد و شیخ مرا جانب عجب افکندند
دیر کو مغبچه شوخ قدح خوار کجاست؟

سر توحید چو خواهی ببر از درد دلت
جز خرابات مغان محرم اسرار کجاست؟

کجی و کوتهی دیر ملولم دارند
راست خواهم الف قامت دلدار کجاست؟

باده عشق چو خوردی خبر از خود مطلب
کندرین میکده از خویش خبردار کجاست؟

در سر کوی وفا خاک شد اینک سر من
تا برو رخش جفا جلوه دهد یار کجاست؟

فانی آن رو نتوان بی مژه و زلفش یافت
گل بیخار کجا مخزن بی مار کجاست؟
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۶ - ایضا له
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۸ - تتبع شیخ
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.