۲۱۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۰۴ - ایضا له

کافر عشقم و سودای بتان دین منست
خاک بتخانه شدن شیوه و آئین منست

اثر نعل سم رخش تو و پای سگت
در شب تیره هجران مه و پروین منست

چون ز میخانه برون آیم و هشیار شوم
چرخ از وسوسه عقل چو در کین منست

بلبل لال مگو فصل دی از فرقت گل
دور از روی تو مرغ دل غمگین منست

خسته عاشق دیوانه رسوایی قتل
این صفتها که نمودی پی تعیین منست

سجده پیر مغان پیش بت و جام صبوح
در مقامات طریقت همه تلقین منست

رست فانی ز خود و رفت به صحرای فنا
اینکه می بینمش از دیده خودبین منست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۳ - تتبع خواجه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۵ - تتبع مخدوم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.