هوش مصنوعی: این متن شعری است که به زیبایی‌های معشوق و تأثیرات عمیق عشق و جدایی می‌پردازد. در آن از تشبیهات زیبا مانند "آب حیات" و "قند" برای توصیف لب‌های معشوق استفاده شده است. همچنین، به موضوعاتی مانند عشق، رنج فراق، و امید اشاره دارد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی بالا، آن را برای سنین بالاتر مناسب‌تر می‌کند.

شمارهٔ ۱۱۰ - ایضا له

گاه خندیدن لبت آب حیات و قند ریخت
نطق شیرین روانت هم بدان مانند ریخت

رسم مردن شاید ار روزی ز عالم برفتد
جان شیرین بس که زان لبهای شکرخند ریخت

تا شنیدم بسته ای با مدعی پیوند و عهد
زین سخن یکبارگی پیوندم از پیوند ریخت

در غم یوسف رخی چون گریه من خود نبود
گر چه اشک خونفشان یعقوب هم یکچند ریخت

بهر منع باده لعلت یکی در گوش نیست
قیمتی درها که شیخ نکته دان از پند ریخت

رست فانی از خمار امید کوثر باشدش
هر که جامی بهر آن مخمور حاجتمند ریخت
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۹ - تتبع بعضی یاران
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۱ - تتبع مخدومی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.