۱۵۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۷

چو عزت بایدت ترک طمع کن
گدایان را ازین معنی است خواری

مه از خورشید روشن چون ضیا خواست
سیه رو گشت از آن بی اعتباری

درفشان گشت چون بر فرق مردم
بشاهان چتر شد ابر بهاری
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.