هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر احساسات عمیق شاعر نسبت به معشوق است. شاعر از عشق، میل و دلدادگی خود سخن می‌گوید و با استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های زیبا، احساسات خود را توصیف می‌کند. او از درد عشق، امید به درمان، ترس از رد شدن و تمایل به نزدیکی به معشوق سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه عمیق و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند درد عشق و دلدادگی نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۶۵

چه میل است این که من سوی تو دارم
چه عشق است این که بر روی تو دارم

نماز ار نیست جایز بر دو محراب
چرا من رو در ابروی تو دارم

من از عشقت کشیدم داغ برران
که این کریان ز پهلوی تو دارم

طبیب من توئی نبض دلم گیر
امید جان ز داروی تو دارم

شبی خواهم زدن راه لبت لیک
هراس از زلف هندوی تو دارم

دو رسته اشک چون لولوی خوشاب
از آن دو رسته لولوی تو دارم

اگر تو دست بیدادی برآری
کجا من زور بازوی تو دارم

من ارچه در حساب عاشقانم
شماری با سگ کوی تو دارم

وگرچه در سخن ساحر بیانم
فریب چشم جادوی تو دارم

تو دل را میل سوی میل من کن
که من خود میل دل سوی تو دارم
وزن: مفتعلن فاعلات مفتعلن فع (منسرح مثمن مطوی منحور)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.