۲۰۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۳

از حسرت چهره ایکه باغ دلم است
از باغ و بهار و گل فراغ دلم است

از بهر رخ دوست به باغ آمدمی
چون بی رخ اوست باغ داغ دلم است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.