هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از بی‌وفایی و بی‌مهری معشوق شکایت می‌کند و بیان می‌کند که معشوق به جای زیبایی‌ها، زشتی‌ها را می‌پسندد. او از دشمنی با دل پرهوس خود می‌گوید و تعجب می‌کند که چگونه ممکن است کسی چنین معشوقی را دوست داشته باشد.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و شکایت از بی‌وفایی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان و مفاهیم پیچیده‌تر شعر، مناسب سنین نوجوانی به بالا است.
شمارهٔ ۱۶۶
چون نیست ترا مهر و وفا در رگ و پوست
واندر نظرت هر آنچه زشت است نکوست
من دشمن جان این دل پرهوسم
تا خود به چه خوشدلی ترا دارد دوست
واندر نظرت هر آنچه زشت است نکوست
من دشمن جان این دل پرهوسم
تا خود به چه خوشدلی ترا دارد دوست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
