هوش مصنوعی:
شاعر از غم و ناراحتی که از رفتار دوستش به او رسیده است، سخن می‌گوید. این غم به حدی است که حتی دشمنانش نیز از خوشحالی نمی‌توانند آرام بگیرند. در نهایت، هر دو گروه دوست و دشمن به این نتیجه می‌رسند که این زشتی‌ها از چهره‌ای زیبا نشأت گرفته است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و تحلیل روابط انسانی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۶۷
زان غم که به رویم آمد از کرده دوست
دشمن ز نشاط می نگنجد در پوست
تا دشمن و دوست لاجرم می گویند
این زشتی ها ز آنچنان روی نکوست
دشمن ز نشاط می نگنجد در پوست
تا دشمن و دوست لاجرم می گویند
این زشتی ها ز آنچنان روی نکوست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
