هوش مصنوعی: شاعر عشق عمیق خود را که مانند جان در وجودش جاری است، پنهان می‌کند زیرا معشوق به کشتن عاشقان عادت دارد و از این رو نمی‌خواهد به او بگوید که دوستش دارد.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق عاشقانه و غم‌انگیز است که درک آن‌ها به بلوغ عاطفی و فکری نیاز دارد. همچنین، اشاره به «کشتن عاشقان» ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.

شمارهٔ ۱۷۰

عشقش که چو جان است نهان در رگ و پوست
از دوست نهفتنم ز بدمهری اوست

زآنروی که دوست کشتنش عادت و خوست
با دوست نگویم که ترا دارم دوست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.