۱۷۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۷۱

ای دل سر همتم که چون چرخ فروست
ناید به جهان فرود با هر چه در اوست

خونم بر دشمن ار بریزد به از آنک
آب رخ من ریخته گردد بر دوست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.