۱۵۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۷۸

در عالم سفله از بنی آدم کیست
کو زد نفسی که نز پی مردن نیست

آنکو که دمی ز ناز خندید چو برق
کز حادثه همچو ابر سالی نگریست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.