هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از بی‌خبری و غرور انسان‌ها در خواب غفلت سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که در مستی جهل، هشیاری وجود ندارد. همچنین، او از غم فراق و خاطرات گذشته می‌نالد و با یادآوری آن‌ها، اشک می‌ریزد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی در این متن وجود دارد که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، موضوعاتی مانند غم فراق و اندوه ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.
شمارهٔ ۱۷۹
در خواب غرور خلق بیداری نیست
وز مستی جهل دهر هشیاری نیست
احوال غم فراق آن عهد شکن
در حال چو با قلم بگفتم بگریست
وز مستی جهل دهر هشیاری نیست
احوال غم فراق آن عهد شکن
در حال چو با قلم بگفتم بگریست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
