۱۵۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۲۲

وصلت بگذشت و دیده با نم بگذاشت
هجرت برسید و بر دلم درد گذاشت

دل را ز تو ناامیدی امید نبود
چشمم ز تو این سنگدلی چشم نداشت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.