هوش مصنوعی: در این متن شاعر از بی‌رحمی تقدیر و قضا نسبت به جان و جوانی فردی سخن می‌گوید و تعجب می‌کند که چگونه جان‌ستان از زیبایی او شرم نداشته است.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در متن ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۲۱

تقدیر و قضا ترا چو آزرم نداشت
بر جان و جوانیت دلی نرم نداشت

اندر عجبم ز جان ستان کز چو توئی
جان بستد و از جمال تو شرم نداشت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.