۱۸۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۶۱

بر تو به جوانی دلم من مفتون شد
عمری دیدی که بی تو حالم چون شد

وامروز به پیرانه سرم دل خون شد
کز عشق تو صبرم کم و مهر افزون شد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.