هوش مصنوعی:
در این شعر، زیبایی و جذابیت چهره‌ی فرد مورد ستایش قرار گرفته است. شاعر بیان می‌کند که حتی خورشید و ماه نیز بر زمین بوسه می‌زنند و بر چهره‌ی او افسوس می‌خورند. همچنین اشاره می‌کند که قرن‌ها باید بگذرد تا موجودی به زیبایی او پدید آید.
رده سنی:
15+
این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و زیبایی‌شناختی است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و مناسب است. همچنین، زبان و ساختار شعری آن ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال پیچیده باشد.
شمارهٔ ۳۸۸
خورشید و مه ار برت زمین بوس آرند
بر هر دو رخ و جبینت افسوس آرند
صد قرن فلک دور کند بر در و دشت
تا چون تو پری رخی به یکبوس آرند
بر هر دو رخ و جبینت افسوس آرند
صد قرن فلک دور کند بر در و دشت
تا چون تو پری رخی به یکبوس آرند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
