۱۳۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۸۸

خورشید و مه ار برت زمین بوس آرند
بر هر دو رخ و جبینت افسوس آرند

صد قرن فلک دور کند بر در و دشت
تا چون تو پری رخی به یکبوس آرند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.