۱۳۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۸۹

مشتاقانت ز عافیت مهجورند
بی سایه تو تیره دل و بی نورند

قومی ز برای دیدنت منتظرند
خلقی زعنا و دوریت رنجورند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.