هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها از عشق و ستایش معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که چگونه دیگران به اشتباه او را با نام‌های نادرست می‌خوانند، در حالی که او شایسته‌ی توصیف‌های والاتری است.
رده سنی: 15+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و ادبی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۳۹۶

گفتم که تو را ماه فلک می خوانند
خاک قدمت تاج ملک می خوانند

کی دانستم که با چنان مشکین زلف
این کور دلان تو را کلک می خوانند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.