هوش مصنوعی: شاعر در این متن از درد دوری و فراق یار می‌نالد و بیان می‌کند که شب‌ها هنگام تنهایی و بی‌قراری، یاد روز وداع با معشوق او را آزار می‌دهد. حتی اگر اشک‌هایش به اندازه رودخانه‌ای از خون باشد، از اصفهان به سوی بغداد جاری می‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه عمیق و احساسی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۴۳۰

شبها که دلم بی تو به فریاد آید
وز روز وداع تو مرا یاد آید

گر راه دهم ز دیده صد دجله خون
از خاک سپاهان سوی بغداد آید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.