هوش مصنوعی: در این متن، شاعر به ستایش از شخصی می‌پردازد که رازهای پنهان از او آشکار نیست و بدون نظر او حتی ماه نیز نورانی نمی‌شود. همچنین اشاره می‌کند که تا زمانی که قضا و قدر بر لوح وجود نوشته می‌شود، وزارتی مانند او دیده نشده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد.

شمارهٔ ۴۴۲

گر دون ز تو هیچ راز مستور ندید
بی رای تو خور بر رخ مه نور ندید

بر لوح وجود تا قضا راند قلم
دیوان وزارت چو تو دستور ندید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۴۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.