هوش مصنوعی: شاعر از ناامیدی و تلاش بی‌ثمر در عشق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که عمرش را در انتظار دیدار معشوق و عشوه‌های او سپری کرده است. در نهایت، هم عمرش و هم عهد معشوق مانند باد از بین رفته‌اند و او با ناامیدی بازگشته است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و ناامیدی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن و سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و احساسات عمیق، آن را برای گروه سنی بالاتر مناسب می‌سازد.

شمارهٔ ۴۷۷

نومید بدم ز دیدنت عمر دراز
عمری شدم از عشوه تو در تک و تاز

چون باد بدان عمر من و عهد تو نیز
هم با سر نومیدی خود رفتم باز
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.