۱۹۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۹۹

شمعی که ازوست عیش می خوران خوش
وز سوز وی است وقت بیداران خوش

گریان گریان تا به سحرگه می گفت
بگذشت مرا روز شب یاران خوش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۹۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.