دولت به ریش زرد «ظهیر» آبرو گرفت
کناس را بیار، که کابینه بو گرفت

بعد از دو سال، خواست «تدین » کند نماز
با فاضل آب حوض سفارت، وضو گرفت

نازم به «رهنما» که «تدین » کشید رنج:
در پیشگاه اجنبی و مزد او گرفت

«حلاج » پنبه زن، وطن خویش را فروخت
با پول آن، دو دست لحاف و پتو گرفت

آری شکم: عزیزتر از مملکت بود
«حلاج » را که ملک بداد و لبو گرفت

دستت رسد اگر تو، بکن قطع بی درنگ:
دستی که، دوستانه دو دست عدو گرفت

می خواست حق خلق « . . . » خورد به زور
رو شکر کن که لقمه ملت گلو گرفت(!)

طوری نموده بود به جمهوریت نعوظ
گوئی پسرعموست که دختر عمو گرفت

نفرین بلیدر سوسیالیست باد کو
دنبال این سیاست بی آبرو گرفت

عاقل طباطبائی کور است کو بمکر
با هر طرف بساخت، که مزد از سه سو گرفت

گه «اعتدال » و گه رادیکال، گاه سوسیال،
بدتر از آن زنیست که هفتاد شو گرفت

گویند در خزانه،نماندست یک فلوس
ما را هزار خنده ،از این گفتگو گرفت

این پولها چه میکند؟آن دولتی که باج
از لوله هنگ مسجد ملا عمو گرفت

میخواست «رهنما» بخورد حصه «صبا»
آن حقه باز معرکه ،با های و هو گرفت

«گلشن » بمثل گفت که عباس دوس کیست
برجست و زود آینه اش روبرو گرفت

از بسکه وام خواست «تدین »ز زید و عمر
دیگر بوام خوردن بی ربط، خو گرفت

مستی حرام باد، بمیخانه کاندر او
عارف غرابه کش شد و «دشتی » سبو گرفت

«میرزاده عشقی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir