هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از رنج‌ها و غم‌های خود می‌گوید و از شومی ستاره بخت خود شکایت دارد. او اشاره می‌کند که در زندگی خود جز رنج و خون جگر ندیده است و همچون لاله، در ساغر زندگی‌اش خونی بیش نیست. شاعر خود را خونابه‌کش محفل خویش می‌داند و از اشک‌هایش به عنوان پیاله‌های دور از هم یاد می‌کند.
رده سنی:
16+
متن حاوی مضامین عمیق عاطفی و غم‌انگیز است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد. درک کامل این مفاهیم نیاز به بلوغ عاطفی و تجربه زندگی دارد.
شمارهٔ ۱۲۸
جز خون جگر ز شومی اختر خویش
چون لاله ندیده‌ایم در ساغر خویش
خونابه‌کش محفل خویشیم وزنیم
دوری دو پیاله از دو چشم تر خویش
چون لاله ندیده‌ایم در ساغر خویش
خونابه‌کش محفل خویشیم وزنیم
دوری دو پیاله از دو چشم تر خویش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
