هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از آرزوی شاد کردن دل غمگین خود با حضور یار پسندیده‌اش سخن می‌گوید و از درد و اندوهی که باعث آه و اشک‌ریزش او شده، شکایت می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از زبان شعر کلاسیک ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۱۲۹

خوش آنکه کنم خاطر غمدیده خویش
شاد از قدم یار پسندیده خویش

چند آه کشم اشک فشانم برهش
گاه از دل خویش و گاه از دیده خویش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.