هوش مصنوعی:
این متن به گذرا بودن زندگی و مرگ اشاره دارد و از مخاطب میخواهد از زندگی لذت ببرد، چرا که همه مانند او از آب (نطفه) پدید آمدهاند و در نهایت به خاک بازمیگردند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در این متن برای درک و تحلیل نیاز به بلوغ فکری دارد و ممکن است برای مخاطبان جوانتر نامفهوم یا سنگین باشد.
شمارهٔ ۱۴۰
ای کاوردت ز نطفهای ایزد پاک
وآخر دهدت جا به یکی تیره مغاک
مینوش و بزی شاد که بس چون من و تو
پیدا شد از آب و گشت پنهان در خاک
وآخر دهدت جا به یکی تیره مغاک
مینوش و بزی شاد که بس چون من و تو
پیدا شد از آب و گشت پنهان در خاک
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.