هوش مصنوعی: این متن به گذرا بودن زندگی و مرگ اشاره دارد و از مخاطب می‌خواهد از زندگی لذت ببرد، چرا که همه مانند او از آب (نطفه) پدید آمده‌اند و در نهایت به خاک بازمی‌گردند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در این متن برای درک و تحلیل نیاز به بلوغ فکری دارد و ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد.

شمارهٔ ۱۴۰

ای کاوردت ز نطفه‌ای ایزد پاک
وآخر دهدت جا به یکی تیره مغاک

می‌نوش و بزی شاد که بس چون من و تو
پیدا شد از آب و گشت پنهان در خاک
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.