۲۰۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۴۱

تنها نه زمین ز صید گاهت گلرنگ
از خون دل منست چون عرصه جنگ

صد مرغ دل از تیغ جفایت بر خاک
افتاده بسان طایر خورده خدنگ
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.