هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از درد و رنج عشق و جفای معشوق می‌گوید و بیان می‌کند که دلش مانند مرغان شکار شده در دام عشق، زخمی و بر زمین افتاده است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاطفی عمیق و استعاره‌های پیچیده است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و ممکن است مناسب نباشد.
شمارهٔ ۱۴۱
تنها نه زمین ز صید گاهت گلرنگ
از خون دل منست چون عرصه جنگ
صد مرغ دل از تیغ جفایت بر خاک
افتاده بسان طایر خورده خدنگ
از خون دل منست چون عرصه جنگ
صد مرغ دل از تیغ جفایت بر خاک
افتاده بسان طایر خورده خدنگ
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
