هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از عشق به معشوقی صحبت می‌کند که مانند بت، شور و هیجانی همچون دریا در او ایجاد می‌کند. او این عشق را پنهان می‌دارد و در ظاهر به زیارت کعبه می‌رود، اما در باطن به سمت بتخانه و معشوق خود جذب می‌شود.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و تمثیلی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند بت و بتخانه نیاز به درک ادبی و فرهنگی دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.
شمارهٔ ۱۷۸
از عشق بتی شور چو قلزم میکن
میکن شور و نهان ز مردم میکن
ظاهر بحرم میرو و میگردان راه
از کعبه به بتخانه و پی گم میکن
میکن شور و نهان ز مردم میکن
ظاهر بحرم میرو و میگردان راه
از کعبه به بتخانه و پی گم میکن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
