هوش مصنوعی: در این شعر، نور و زیباییِ معشوق به‌عنوان منشأ روشنایی و جذابیت جهان توصیف شده است. پرتوهای زیبایی او چنان درخشنده‌اند که ماه و ستارگان در برابر آن گم می‌شوند.
رده سنی: 15+ مفاهیم عرفانی و ادبی این شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد و نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۱۸۹

ای نور تو شمع بزم مردم گشته
در نور تو ذرات جهان گمگشته

این پرتو حسن تست کز پرده برون
افتاده و مهر و ماه و انجم گشته
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.