هوش مصنوعی: شاعر از دوری معشوق و تنهایی خود می‌گوید و مقایسه‌ای بین وضعیت خود و معشوق انجام می‌دهد. او اشاره می‌کند که معشوق در کنار او ناراحت بود، اما اکنون که رفته است، شاعر احساس تنهایی شدید می‌کند.
رده سنی: 15+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌های شعر کلاسیک ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل‌درک نباشد.

شمارهٔ ۲۱۳

تا چون گلم آسایش دامن بودی
دلتنگتر از غنچه بگلشن بودی

رفتی ز بر من و شکفتی اکنون
من بیتو چنانم که تو با من بودی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.