هوش مصنوعی:
شاعر از ناتوانی خود در برابر خشم خدا و عدم توانایی در خشنود کردن دیگران سخن می‌گوید. او به گناه و فقر خود اعتراف کرده و از بی‌فایده بودن این وضعیت ناامید است.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و ناامیدی است که درک آن برای سنین پایین دشوار بوده و ممکن است تأثیر منفی بر روحیه آن‌ها بگذارد.
شمارهٔ ۶۴
نه طالعی که امانم دهد ز خشم خدا
نه نعمتی که بدو خلق را کنم خشنود
شده ست معصیت و مفلسی بضاعت من
بدین بضاعت ناقص چه سود خواهد بود
نه نعمتی که بدو خلق را کنم خشنود
شده ست معصیت و مفلسی بضاعت من
بدین بضاعت ناقص چه سود خواهد بود
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
