هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها بیان می‌کند که در جوانی (با موی سیاه) احساس قدرت می‌کرد و به ضعف فکر نمی‌کرد، اما با گذشت زمان و سپید شدن موها، به ضعف و ناتوانی پی می‌برد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم فلسفی و تأمل‌برانگیز درباره گذر زمان و پیری است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و مرتبط است.
شمارهٔ ۱۰۷
با موی سیه دلم قوی بود
اندیشه نکردم از ضعیفی
تا موی سپید دید چشمم
چون موی شدم ز بس نحیفی
اندیشه نکردم از ضعیفی
تا موی سپید دید چشمم
چون موی شدم ز بس نحیفی
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
