هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از ناپایداری دنیا و قدرت خداوند سخن میگوید و هشدار میدهد که حتی اگر فردی بر تمام جهان تسلط داشته باشد، با تغییر روزگار و خواست خداوند، ممکن است در یک لحظه همه چیز را از دست بدهد. همچنین تأکید میکند که خداوند و روزگار تحت فرمان هیچ کس نیستند و بر اساس تدبیر خود عمل میکنند.
رده سنی:
15+
محتوا دارای مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کمسال دشوار است. همچنین، نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک مفاهیم ناپایداری دنیا و قدرت الهی دارد.
شمارهٔ ۱۰
ز روزگار حذر کن ز کردگار بترس
وگرت بر همه آفاق دسترس باشد
چو روزگار برآشفت و کردگار گرفت
زوال دولت تو در یکی نفس باشد
نه کردگار به تدبیر خلق کار کند
نه روزگار به فرمان هیچ کس باشد
وگرت بر همه آفاق دسترس باشد
چو روزگار برآشفت و کردگار گرفت
زوال دولت تو در یکی نفس باشد
نه کردگار به تدبیر خلق کار کند
نه روزگار به فرمان هیچ کس باشد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.