هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر به بیان جایگاه رفیع شعر و شاعری می‌پردازد و از مقایسه‌ای بین نبوت و شاعری سخن می‌گوید. او به حرمت و احترام شاعر اشاره می‌کند و از نعمت‌هایی که از سوی خداوند به او رسیده، سپاسگزاری می‌نماید. همچنین، شاعر از وفاداری و خدمت به خداوند سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که هرچه دارد از کرم و جود اوست.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق مذهبی و عرفانی موجود در شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات ادبی و فلسفی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
شمارهٔ ۲۸
اگر به شعر روا باشدی نبوت شعر
چه مایه شاعر فحل آمدی زامت من
حریم حرمت تو گر حرم شده ست چراست
از این حرم همه حرمان نصیب حرمت من
مرا ولی نعم جز کل جواد تو نیست
زدولت کرم و جود توست نعمت من
نغوذ بالله اگر من به جای نعمت تو
همان کنم که تو کردی به جای خدمت من
چه مایه شاعر فحل آمدی زامت من
حریم حرمت تو گر حرم شده ست چراست
از این حرم همه حرمان نصیب حرمت من
مرا ولی نعم جز کل جواد تو نیست
زدولت کرم و جود توست نعمت من
نغوذ بالله اگر من به جای نعمت تو
همان کنم که تو کردی به جای خدمت من
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
