هوش مصنوعی: این متن به مفاهیم عرفانی و فلسفی مانند وجود و عدم، وهم و حقیقت، عشق و شهود، و نقش انسان در شناخت عالم می‌پردازد. شاعر از جلوه‌های حسن و عشق سخن می‌گوید و به مفاهیمی مانند سجود ملایکه، ابلیس، و وحی جبرئیل اشاره می‌کند. در نهایت، متن با اشاره به شناخت حقیقت و زدودن زنگار از آیینه‌ی دل پایان می‌یابد.
رده سنی: 18+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با مباحث انتزاعی دارد. همچنین، برخی از اصطلاحات و اشارات عرفانی ممکن است برای مخاطبان جوانتر دشوار یا نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۱۵

نه عدم بود و نی وجود اینجا
صورت وهم می نمود اینجا

عکس شخصی فتاد در مسکن
نیک جستیم کس نبود اینجا

حسن ما کرد جلوه یی بر ما
عشق ما دل ز ما ربود اینجا

آن که بی نطق و سمع می گویند
هست در گفت و در شنود اینجا

وآن که نادیدنیش می دانند
هست در معرض شهود اینجا

بوالبشر را قوا ملایکه اند
جزو کل راست در سجود اینجا

کرد انانیت از سجود ابا
هست ابلیس هست و بود اینجا

نزد تو جبرئیل وحی آورد
عقل برقع ز زرخ گشود اینجا

مردم چشم عالم انسانست
شخص عالم به ما نمود اینجا

دید حسن و جمال آن جا را
در بصر هر که کحل سود اینجا

نسیه ها نزد ما همه نقد است
دیر ما جمله هست زود اینجا

جام گیتی نما «نظیری » یافت
زنگ از آیینه چون زدود اینجا
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.