هوش مصنوعی:
شاعر از فصل بهار و تأثیر آن بر طبیعت و احوالات درونی خود سخن می‌گوید. او از چمن شور، موسیقی طبیعت و احساس غم خود یاد می‌کند که مانند کشتی به آب افتاده است.
رده سنی:
15+
این شعر دارای مفاهیم عاطفی و استعاری است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی ادبی نیاز دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با ظرافت‌های زبانی و احساسی آن ارتباط برقرار کنند.
شمارهٔ ۱۲
فصلی که چمن شور در احباب انداخت
مطرب سر زلف نغمه در تاب انداخت
بیتی بادا گر نسرودم چه عجب
غم طبع مرا سفینه در آب انداخت
مطرب سر زلف نغمه در تاب انداخت
بیتی بادا گر نسرودم چه عجب
غم طبع مرا سفینه در آب انداخت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
