هوش مصنوعی: شاعر در این شعر بیان می‌کند که دوری از معشوق برایش مانند بیماری است و حقیقت وجودی او بدون معشوق بی‌معناست. او از اینکه چگونه بدون معشوق باقی مانده است در تعجب است و اشاره می‌کند که وجود معشوق مانند جوهر است و هر جا ظاهری است، حقیقت درونی (معشوق) حاضر است.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۷

هر دم که نه با توام برآید، مرضیست
مقصود تویی، حقیقت من غرضیست

بس در عجبم که مانده ام بی تو چسان
قایم چو به جوهریست هر جا عرضیست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.