هوش مصنوعی:
این متن تصویری زیبا از یک باغ گل در بهار را توصیف میکند که پر از رنگ و زندگی است. طاووسی با پرهای رنگارنگ در آن دیده میشود و ابرها مانند دامی بر بال و پر آن گسترده شدهاند. شاعر از شکفتگی و زیبایی طبیعت میگوید و ترس از ناپایداری این زیبایی را بیان میکند.
رده سنی:
همه سنین
این متن یک شعر کلاسیک است که از زیباییهای طبیعت سخن میگوید و هیچ محتوای نامناسبی برای گروههای سنی مختلف ندارد. زبان آن اگرچه ممکن است برای کودکان خردسال کمی پیچیده باشد، اما با توضیح مناسب میتواند برای همه سنین قابل درک و لذتبخش باشد.
شمارهٔ ۸۹
گلشن که بهار ساخته جانورش
طاووس نگارین شده پا تا به سرش
ترسند که از شکفتگی برپرد
بافند ز ابر دام بر بال و پرش
طاووس نگارین شده پا تا به سرش
ترسند که از شکفتگی برپرد
بافند ز ابر دام بر بال و پرش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.