هوش مصنوعی:
شاعر در این متن احساس غربت و ناآگاهی از سرنوشت خود را بیان می‌کند. او از این که نمی‌داند به کجا می‌رود اظهار تأسف می‌کند و آرزو می‌کند که اگر مقصد خود را نمی‌داند، حداقل می‌دانست از کجا آمده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. نوجوانان زیر 16 سال ممکن است به‌طور کامل این مفاهیم را درک نکنند.
شمارهٔ ۱۱۱
پر می بینم که بینوا می آیم
بیگانه ز خویش و آشنا می آیم
ای کاش چو رفتنم ندانم به کجاست
می دانستم که از کجا می آیم؟
بیگانه ز خویش و آشنا می آیم
ای کاش چو رفتنم ندانم به کجاست
می دانستم که از کجا می آیم؟
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
