هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق و فراق سخن می‌گوید و با استفاده از تصاویر طبیعی مانند ابر و باد بهار، احساسات خود را بیان می‌کند. او شب‌ها از دوری معشوق خسته می‌شود و صبح‌ها معشوق از رنج او رها می‌گردد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عاطفی و عاشقانه است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ عاطفی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های طبیعی ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل‌درک نباشد.

شمارهٔ ۱۳۶

از ابر به کشتزار بایسته تری
وز باد به نوبهار شایسته تری

هر شام من از فراق تو خسته ترم
هر صبح تو از زحمت من رسته تری
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.