هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از زیبایی و جذابیت معشوق (حسن) سخن می‌گوید و تأثیر عمیق عشق بر شاعر را توصیف می‌کند. شاعر با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند موهای پرپیچ‌و‌تاب، چهره نازک، و لب یاقوتی، زیبایی معشوق را به تصویر می‌کشد و از شور و هیجان عشق خود می‌گوید.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات نیاز دارد. همچنین، ممکن است برخی از اصطلاحات و تشبیهات برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۵۲۵

گشت چو معمار فیض، بانی بنیان حسن
بست ز مژگان کج، طره بر ایوان حسن

گشته پریشانی از حلقه زلفش عیان
عشق برآورده است، سر ز گریبان حسن

کشتی دل، گو بکن فکر شکستن درست
کز عرق شرم اوست، شورش توفان حسن

آن گل سیراب را، چهره بسی نازکست
ای نظر پاک عشق، جان تو و، جان حسن

گرمی بازار حسن، هست ز سودای عشق
شورش سودای عشق، هم ز نمکدان حسن

بر رخش آخر نشست، گرد خط عنبرین
شد لب لعلش هم از، خاک نشینان حسن

واعظ اگر از رخش، چشم بپوشد رواست
خاسته گرد خط از رفتن دوران حسن
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۲۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.