هوش مصنوعی: شاعر از پیری و رنج‌های زمانه شکایت دارد و از خاک (مرگ یا فراموشی) به عنوان جایگاه فعلی خود یاد می‌کند. او در انتظار کسی است که او را از این وضعیت نجات دهد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی درباره پیری، مرگ و رنج‌های وجودی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد.

شمارهٔ ۹

پیری از عمر کرده بیزار مرا
افگنده غم زمانه از کار مرا

در خانه تن خاک نشین باشم چند؟
ای مگر بیا زخاک بردار مرا
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.