هوش مصنوعی: شاعر از رفته‌شدن شادی و شوق در زندگی خود می‌پرسد و با دیدن چین‌های چهره‌اش پی می‌برد که عمرش رو به پایان است.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق فلسفی درباره گذر عمر و پیری است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است.

شمارهٔ ۳۶

گفتم، ز چه آیا طرب از ما رفته است؟
شوق از سرو، ذوق طلب از پا رفته است؟!

بر چهره چو نردبان چینها دیدم
معلومم شد که عمر بالا رفته است!!
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.