هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از عشق و ارادت خود به معشوق یا مولا سخن می‌گوید و بیان می‌کند که با وجود نداشتن مال و ثروت (دینار و درم)، تنها غم او را دارد و به چیز دیگری نیازمند نیست. او خود را صاحب گنج‌های معنوی و تخت جم (نماد عزت و قدرت) از خاک درگاه معشوق می‌داند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کهن فارسی نیاز دارد. همچنین ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر بدون توضیح واضح، انتزاعی باشد.
شمارهٔ ۱۰۹
از گنج عطای تو، چه کم دارم من؟
از خاک در تو تخت جم دارم من!
دینار و درم گرم نباشد، چه غم است؟
دارم غم تو، دگر چه غم دارم من؟!
از خاک در تو تخت جم دارم من!
دینار و درم گرم نباشد، چه غم است؟
دارم غم تو، دگر چه غم دارم من؟!
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
