هوش مصنوعی:
متن بیانگر فروتنی و نیازمندی گوینده به پروردگار است. او خود را بنده‌ای گناهکار و شرمنده می‌داند و خداوند را بخشنده و دلنواز خطاب می‌کند.
رده سنی:
همه سنین
این متن حاوی مفاهیم معنوی و اخلاقی است که برای تمامی سنین مناسب و قابل درک می‌باشد. هیچ محتوای نامناسبی در آن وجود ندارد.
شمارهٔ ۱۱۴
واعظ چه کسست؟ کمترین بنده تو!
مسکین تو، محتاج تو، افگنده تو!
تو خواجه دلنواز بخشنده من
من بنده روسیاه شرمنده تو
مسکین تو، محتاج تو، افگنده تو!
تو خواجه دلنواز بخشنده من
من بنده روسیاه شرمنده تو
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
