هوش مصنوعی: این متن شعری در مدح و ستایش یک حاکم عادل و دانشمند به نام «خان عادل» است که به عدالت، احسان و دانش او اشاره دارد. شعر به زیبایی توصیف می‌کند که چگونه حکومت او باعث رفاه و شادی مردم شده و دشمنانش را به شرمندگی و شکست می‌کشاند. همچنین، بناهای عالی و فرخنده‌ای که به دستور او ساخته شده‌اند، نماد سعادت و خوشبختی هستند.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عمیق ادبی و اخلاقی است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۳ - تاریخ انجام عمارت خان عادل

جهان عقل و دانش، «خان عادل »
که حکمش را، جهانی بنده بادا

سریر معدلت، دایم مزین
بآن یکتا در ارزنده بادا

بسان کشتزار از ابر، دایم
جهانی از کفش شرمنده بادا

ز شرم عفو، چون از تیغ قهرش
سر خصمش به پیش افگنده بادا

ز خاک هستی، از باد نهیبش
نهال عمر دشمن کنده بادا

دلش ز آب حیات عدل و احسان
چو نام وی، همیشه زنده بادا

بنا فرمود، این عالی عمارت
در آن با خوشدلی پاینده بادا

بچابکدستی فراش اقبال
درآن فرش نشاط افگنده بادا

بجاروب دعا، فراش اخلاص
غبار غم از آن روبنده بادا

در آن پیوسته گلریزان عشرت
ز گلهای سرور و خنده بادا

مدام آوازه قانون عدلش
بجای مطرب و سازنده بادا

چو اقبال و سعادت، دولت آنجا
بخدمت روز و شب چون بنده بادا

ز چرخ سقف آن، خورشید دولت
بجای شمسه اش تابنده بادا

درش، چون روی صاحب گاه و بیگاه
بروی دوستان پرخنده بادا

پی تاریخ آن، کلکم رقم کرد
که، «این زیبا بنا، فرخنده بادا»!
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲ - در رسیدن کسی بشغل قضاوت سرود
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴ - تاریخ مرگ حاجی محمد حسین
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.