هوش مصنوعی: این شعر در مورد یوسف مصر و نام نیک اوست که پس از مرگش زنده مانده است. شعر به وفاداری و نیکی‌های یوسف اشاره می‌کند و تأکید دارد که نام نیک او در جهان باقی است. همچنین، شعر به بی‌وفایی روزگار و ارزش آزادگی مردان اشاره دارد.
رده سنی: 12+ مفاهیم شعر مانند وفاداری، نام نیک و بی‌وفایی روزگار برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک است و نیاز به درک عمیق‌تری از زندگی و ارزش‌های اخلاقی دارد.

شمارهٔ ۱۲ - در مرگ یوسف نامی سرود

«یوسف » مصر نکویی، از جهان
رفت و، چشم عالمی گرینده است

حلقه در گوش نوازشهای اوست
نام حاتم در جهان تازنده است

هرکجا آزاده مردی در جهان
هست، از جان و دل او را بنده است

کهنه گرگ روزگار بی وفا
کم چنین «یوسف » بچاه افگنده است

از پی تاریخ، میگردید فکر
زآنکه هر جوینده یی یابنده است

ناگهانم هاتفی گفتا: چرا
فکر تاریخت برنج افگنده است؟

چون جهان را پشت پا زد، خود بگفت:
«مردم، اما نام نیکم زنده است »!
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱ - تاریخ ساختمان طاقی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳ - در تاریخ ایالت یافتن خانی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.